مـاهـی دمـیـده اسـت بـه انـوارایـزدی مهـری رسـیده است درآفـاق سرمدی
دارد شـکـوه و منـزلت و قـدر احمدی تـابـد ازایـن جـمـال فـروغمـحـمّــدی اوصاف این اماممبین بس شنیدنی‌ست نورجمال حضرت هادی چه دیدنی‌ست
نورخدا ز عرش به سوی زمین رسید؟ یا جلـوه‌ای زنـور رسول امین رسید؟
روشن‌ترین ستـارۀ صبر ویقین رسید آئـیـنــۀ تــمــامنــمـایـی زدیـن رسـیـد
خواهی نظر کنی توشفـیعالقـیـامه را
بـنـگـرحـریـم پـاک جــوادالائــمـه را
اودرحریم قـرب خـداوند محرم است معراج او همشه به عرش معظم است او وارث شریعت عـیسیبنمریم است او افتخار حضرت مـوسی وآدم است
موسی کجاست تا نـگـرد برکـمـال او
یوسف کجاست تا که بـبـیـند جـلال او
آئـیـنـۀ صـفـاتمـبـیـن اسـت این امـام گـنـجـیـنۀ معـارفدیـن است اینامـام
مثـل رسـول نـورامـین است این امام برما به حشرحبل متین است این امام
آب حـیـات می‌چـکـد از هـر نـگـاه او
تنها بـشر رسـد به سـعـادت،ز راه او
دین جاودان زکوشش وسعی تمام اوستجود وکرم سجیّت واحسان مرام اوست ما را چه جای حرف وحدیث از مقام اوست جائی که جامعه سخنی از کلام اوست
چون جذبه‌ای که تا شجرطورمیبرد
مـا را کـلام نـور سـوی نـور مـی‌بـرد
از او سخن به طـبع من الهـام می‌شود یـادش کـه مـی‌رسـد دلـم آراممیشـود
مدحـش کجا به چـامه وپیـغاممیشود وقتی که شـیردرقـدمـش رام می‌شود
هستی تمام درکف مشکل‌گشای اوست مدحش نه کار ماست که کارخدای اوست
بخـشـیـده‌انـد برمن مـسکـینولایـتـش دارم به دست گـوهر مهـر ومحـبتـش
ای‌کاش از کرامت و لطف وعنایتـش در دسـت ما دهـنـدبـراتشــفـاعـتـش
بود تـمـام هـسـتی عـالـم زبـود اوست در روز حشر چشم «وفایی» به جود اوست